آدمای درب و داغون مخصوصا خودم

بزرگترین ترسی که تو زندگی دارم از دست دادن اعضای خانوادم و داعشه.

از هیچ چیزی به اندازه این دوتا نمیترسم. حالا داعش که میگم فقط خود گروه داعش نیست. کلا هر گروه تکفیری و تروریستی شاملش میشه. واقعا وقتی اسمش که میاد حالم بد میشه. ترس همه جونمو میگیره.

ترس از دست دادن هم که دو جور میشه: هم ترس از مرگ هم اضطراب جدایی. که من جفتشو دارم.

اضطراب جدایی بر میگرده به ۳-۴ سالگیم. ترس از مرگ رو نمیدونم

البته من یه بار مامانم رو تا قدمی از دست دادنش تجربه کردم.

از داعش میترسم چون داعش برای من یعنی و قتل. که تو ذهن من جفتش مساوی با از دست دادن عزیز هاته و مردن که بازم بر میگرده به همون مورد ترس اولی

درسته من فارغ التحصیل روانشناسیم ولی خودم FoMo دارم. البته به خاطر تجربه افتادن و سقوط تو استخر تو ۳ سالگیم ، ترس از ارتفاع هم دارم

کلا تو جهان آدم سالم هم داریم؟ حالا نمیخوام خودمو توجیه کنم ولی کسی پیدا میشه که از نظر شخصیتی هیچ ترس ، اختلال و بیماری روانی حتی حتی حتی یه افسردگی خشک و خالی رو هم حتی به مدت ۱ هفته تجربه نکرده باشه؟